‘Helpen met de vaat of andere taakjes deed ik zonder morren. Als ik iets mispeuterde, dan greep papa me vast en stuurde me naar mijn kamer. Met een straf erbovenop, een week vroeg naar bed bijvoorbeeld. Ik vond dat vreselijk, ik zag papa al zo weinig. Een straf werd niet toegelicht. Tegenpruttelen maakte de zaak alleen maar erger.’ 

‘Ik kan me niet herinneren dat mijn ouders met me speelden. We moesten zelfstandig zijn. Speel maar met je pop en je poppenwagen, zei mijn moeder. Tijdens een daguitstap naar zee of tijdens het weekje Ardennen in de zomervakantie, had ik mijn papa wel dicht bij mij. Ik keek enorm naar hem op.’  

‘Mijn ouders volgden mijn schoolresultaten van op een afstand. Naar het oudercontact ging mama alleen, omdat mijn vader laat werkte. Mijn moeder wilde stiekem dat ik hogere studies deed, om fier op me te zijn en daarmee te kunnen uitpakken. Maar papa zei: Ze moet doen wat ze graag doet.’  

‘Op het einde van het middelbaar mocht ik al eens naar een danscafé in Roeselare. Ik vertrok rond vier uur in de namiddag en moest met de trein van tien uur terug naar huis. Mijn ouders waren dan nog wakker en controleerden of ik niet te veel gedronken had.’ 

‘We hadden een tv thuis, maar mama had liever dat we buiten speelden. ‘s Avonds lang tv-kijken deed ik niet. Ik zat het liefst in de living of in de keuken bij mijn hondje, die ik trucjes leerde. Papa kwam soms maar thuis tegen de tijd dat we naar bed moesten.’ 

‘Met mijn ouders praatte ik niet over emoties of intimiteit. Niet trunten was de boodschap. Sterk zijn en voortdoen. Ik zat op een meisjesschool. Jongens om me heen, zoals tijdens de 100-dagenfuif, was een rariteit. Mijn vader hield aanbidders buiten de deur tot hij zag dat de relatie bleef duren. Pas na een jaar verkering mocht mijn lief bij ons in huis komen. Tegen dan hadden mijn ouders uitgevist wie hij was, wat hij deed en wie zijn ouders waren.’  

‘Ik was bijna 21 toen ik trouwde. Dat vonden mijn ouders te jong. Dat vind ik nu zelf ook. Maar zo ging dat: je leerde iemand kennen, trouwde en kreeg kindjes. Toen mijn huwelijk spaak liep, kon ik daar wel met mijn ouders over praten. Ik ben zes jaar geleden getrouwd met mijn tweede man, Garry, met wie ik al 21 jaar samen ben.’ 

‘Vanaf de middelbare school moesten ze zelf hun kamer opruimen en al eens het gras maaien. Anders dan ik in mijn tijd pruttelden ze wel eens tegen.’ 

‘Mijn jongens kregen 25 euro zakgeld per maand, later werd dat 50 euro. Een groot verschil met de 100 frank (2,50 euro) die ik kreeg. Wat ze verdienden met vakantiejobs mochten ze zelf beheren. Ik had vroeger geen spaarboekje, maar toen ik ging samenwonen, schonken mijn ouders ons een slaapkamer en mijn schoonouders een eetkamer.’ 

‘Toen Matthias voetbalde ging ik altijd kijken naar de trainingen en wedstrijden. Simon hield meer van dansen, muziek en toneel. Familiebezoek deden we daarom als het ons uitkwam. Omdat we die bezoekjes niet planden, zag ik mijn broer en zus met hun kinderen soms een tijdlang niet. Op de belangrijke feestdagen waren we wel allemaal samen.’ 

‘Mijn jongste zoon Simon stapt deze zomer in het huwelijksbootje met zijn partner. Vertellen over zijn geaardheid was moeilijker voor hem dan voor ons. Ik dacht wel meteen: Oei, ik krijg geen kleinkinderen. Maar Matthias stelde me gerust: Mama, ik zorg wel voor nageslacht. Ondertussen ben ik de fiere mammie van Julien en Rachelle.’