'We hebben duidelijk een gevoelige snaar geraakt'
De leefwereld van mensen met een chronische ziekte is nog te weinig gekend. Daar probeert Samana iets aan te doen. De invloed van een langdurige ziekte op je leven is namelijk niet min. Om kinderen hier ook al meer bewust van te maken, lanceert Samana nu het lespakket Ziek zijn, wat brengt het met zich mee? Kurt Van den Broeck, leerkracht in het vijfde leerjaar van basisschool Klim-Op in Bouwel, ging ermee aan de slag.
Voor Kurt was het de eerste keer in zijn loopbaan dat hij in contact kwam met lesmateriaal over dit thema en dat triggerde hem meteen. ‘Wij proberen van onze kinderen toekomstige wereldburgers te maken en in die wereld zullen ze in contact komen met mensen die langdurig ziek zijn. Er op dat moment zijn voor elkaar is belangrijk. Alleen daarom al vind ik het nuttig om dit onderwerp vast te pakken.’
Geen extra werk
Ondanks het iets zwaardere thema, vond de klas van meester Kurt het tof om met dit pakket te werken. ‘Daar zit het mooie materiaal wel voor iets tussen’, vertelt Kurt enthousiast. ‘De activiteiten waren kant-en-klaar en makkelijk toe te passen, het geheel steekt goed in elkaar en als leerkracht heb je hier een minimum aan werk mee.’
Het lespakket start met het maken van een spinnenweb van woorden over ziek zijn. Dat kan samen met een stellingenspel een goede manier zijn om het gesprek hierover op gang te brengen. ‘Bij een aantal kinderen werd duidelijk een gevoelige snaar geraakt’, vertelt Kurt. ‘Zij legden meteen de link met iemand uit hun eigen leefwereld. Ook de filmpjes van Ketnet over twee leeftijdsgenoten die permanent voor hun mama zorgen, misten hun doel niet.’
Bingo
Bij een inlevingsspel ondervinden de kinderen wat het is om met een chronische ziekte te leven. Hun figuur op het speelbord kan namelijk moeilijker de eindmeet halen dan die van andere leerlingen. Tijdens de grote finale van het project, gaan de kinderen over tot actie. ‘We hebben ons afgevraagd wat we nu concreet kunnen doen voor Samana en daar zijn heel leuke ideeën uitgekomen. Ik heb ze zelfs wat moeten intomen’, zegt Kurt glimlachend. ‘Uiteindelijk houden we hier op school een heuse bingonamiddag voor de mensen van Samana. En ik hoop dat er dan wat gesprekjes ontstaan tussen de leerlingen en de hulpbehoevende mensen.’
‘Wat wil ik dat de kinderen onthouden na dit project? Ik hoop in de eerste plaats dat ze niet op al te jonge leeftijd te maken krijgen met mensen die langdurig ziek zijn. Helaas is dat ook een van de facetten van het leven. Als ze dan toch met het thema geconfronteerd worden, hoop ik dat ze gevoeliger geworden zijn voor het onderwerp en er zullen zijn voor mensen die het moeilijk hebben. We zijn op school alleszins van plan om van dit project een jaarlijkse traditie te maken.’